Jakość świadczenia
Należyte wykonanie zobowiązania = świadczenie należytej jakości.
Jakość odnosi się do zachowania się dłużnika oraz do przedmiotu świadczenia.
Jakość określona zostaje w samym kontrakcie. Jeśli jej nie określono, jakość ma być ustalona w oparciu o kryteria ustawowe.
Art. 357 – jeżeli dłużnik zobowiązany jest do świadczenia rzeczy określonych co do gatunku, a jakość jest nieokreślona, to dłużnik powinien świadczyć rzeczy średniej jakości.
Z kontraktu: jakość najniższa lub najwyższa.
Wierzyciel może odmówić świadczenia, gdy określona jakość jest inna.
Wykonanie częściowe następuje, gdy dłużnik spełnia część świadczenia.
O możliwości podziału świadczenia na części decyduje charakter przedmiotowy świadczenia – podzielne, czy nie?
Treść zobowiązania rozstrzyga, czy spełnienie częściowe stanowi prawidłowe spełnienie świadczenia.
Dłużnik jest zobowiązany do świadczenia częściami, jeżeli kontrahenci uzgodnią to w umowie. Jeżeli nie uzgodnią – występuje problem, czy takie świadczenie przyjąć.
Art. 450 KC – wierzyciel nie może odmówić przyjęcia świadczenia częściowego, nawet gdy wierzytelność tego wymaga, chyba że przyjęcie narusza jego interesy.
Jeżeli następuje nieuzasadniona odmowa przyjęcia świadczenia częściowego, wówczas dłużnik może złożyć przedmiot do depozytu sądowego.
Wierzyciel może się domagać, żeby dłużnik spełnił świadczenie częściowo, mimo że wymagane jest w całości. Dłużnik może odmówić, jeżeli termin spełnienia świadczenia działa na jego korzyść.
